ΕΝΑΣ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ

Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα, όταν έμαθα ότι ο καθηγητής που μας κάνει μουσική στο σχολείο θα εκθέσει τους πίνακες ζωγραφικής του στη αίθουσα Νερόμυλος, στη Λιβαδειά. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο άνθρωπος που γνώριζα ως μουσικό θα ήταν ζωγράφος. Και πολύ καλός, μάλιστα, όπως διαπίστωσα όταν επισκέφτηκα την έκθεσή του στη Λιβαδειά.

Με αφορμή την έκθεση ζωγραφικής, η οποία διήρκεσε από τις 20 έως τις 30 Οκτωβρίου, ζήτησα από τον καθηγητή μου να μου παραχωρήσει πέντε λεπτά για μια συνέντευξη, τα οποία μου πρόσφερε με προθυμία και τον ευχαριστώ θερμά.

-          Κύριε Ντούλιο , πότε ανακαλύψατε το ταλέντο σας στη ζωγραφική;

-          Δεν το ανακάλυψα. Το θυμάμαι όπως περπατάω. Στο Δημοτικό πάντως ήμουν ο ζωγράφος του Δημοτικού, στο Γυμνάσιο έκανα τις σκηνογραφίες για τα θεατρικά έργα. Κάποιες ζωγραφιές παλιές, παιδικές, τις κολλούσαν στις τάξεις από το Δημοτικό μέχρι το Γυμνάσιο … Είναι κάτι που με συνοδεύει στη ζωή μου, κάτι σαν αυτόματη λειτουργία .

-          Συνδυάζετε κατά κάποιον τρόπο τη μουσική με τη ζωγραφική;

-          Απόλυτα. Λένε για τη μελωδικότητα του σκίτσου, λένε για μελωδική γραμμή. Η μελωδία στη μουσική είναι το σκίτσο στη ζωγραφική, μιλάμε για ζωγραφική φόρμα, όπως είναι η φόρμα στη μουσική … Είναι τελείως παράλληλες έννοιες. Η όλη διαδικασία της μουσικής με τη ζωγραφική είναι παράλληλες δημιουργίες. Φαίνεται, ότι από το αυτί στο μάτι, κάπου η απόσταση  μέσα στον εγκέφαλο είναι πολύ μικρή .

-          Τι σχόλια έχετε ακούσει από τον κόσμο που ήρθαν να δουν τα έργα σας;

-          Σαν πρώτη φορά που εξέθεσα στο κοινό, τα σχόλια ήταν πολύ θετικά και με βοήθησαν και ψυχολογικά, γιατί αυτή η πρώτη επικοινωνία με τον κόσμο ήταν αποκαλυπτική. Ο κόσμος παρατηρεί πράγματα που κάποιος που παράγει κάποιο καλλιτεχνικό γεγονός δεν μπορεί να παρατηρήσει με την αθωότητα και με την διεισδυτικότητα του κόσμου. Το ίδιο γίνεται και σε ταινίες ή σε διάφορα θεατρικά έργα. Ο κόσμος παρατηρεί πράγματα αποκαλυπτικά που σε εκπλήσσουν. «Δεν το είχα σκεφτεί, αλλά σέβομαι πάρα πολύ αυτά που λέτε», τους λες. Γενικά τα σχόλια ήταν πολύ καλά και μου άνοιξαν και κάποιους δρόμους επικοινωνίας με τον κόσμο, με μια πιο πλούσια αντίληψη να βλέπω τα έργα μου.

-          Έχετε σκοπό να εκθέσετε τα έργα σας και αλλού;

-          Ναι. Ήδη έχω πάρει σειρά για κάποιες εκθέσεις, ενδεχομένως και στα Βάγια. Στην Αθήνα έχω κλείσει σε μια αίθουσα στο «Bar art», σε μια πάροδο της οδού Αθηνάς, στην Αγία Ειρήνη, και πιστεύω θα υπάρξει συνέχεια. Και αυτός είναι ο λόγος που εργάζομαι πιο έντονα. Γιατί όλα τα έργα τα καλλιτεχνικά πρέπει να προβάλλονται στο κοινό. Δεν μπορεί ο καλλιτέχνης να είναι ναρκισσιστής, να φτιάχνει μόνο για τον εαυτό του. Ακόμη και αν κάτι δεν εισπράττει τη γενική επιδοκιμασία και το γενικό μπράβο, και αν κάποιοι έχουν ένσταση και κάποιοι άλλες απόψεις, οποιοδήποτε έργο πρέπει να κατατίθεται ακόμη και όταν εισπράττει αρνητικές κριτικές. Έτσι κυλάει η τέχνη και έτσι κυλάει ο πολιτισμός.

-          Σας ευχαριστώ πολύ.

-          Να είσαι καλά. Εγώ ευχαριστώ.        

Λουίζα Γκιόκεζα

Μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου